SEMANA DA PAZ

Hai moitas metas lexítimas na nosa sociedade. A paz é unha delas. Pero, sobre todo, a paz e a non violencia son o camiño digno para conseguilas e son criterio para valorar as mesmas metas. A existencia de vítimas mancha calquera obxectivo que pretenda ser bo e digno.

Desde que en 1964 establecésese o 30 de xaneiro (aniversario da morte do Mahatma Gandhi) como Día escolar da Non Violencia e a Paz lémbrase  en todo o mundo a necesidade da educación para a tolerancia, a solidariedade, o respecto aos Dereitos  humanos, a non violencia e a paz. A lema deste día é: ?amor universal, non-violencia e paz. O amor universal é mellor que o egoísmo, a non-violencia é mellor que a violencia e a paz é mellor que a guerra?.

A defensa do cumprimento dos dereitos humanos para todos os pobos nos incumbe a todas e todos. Neste sentido a sociedade civil hase de concienciar cada vez máis da gran responsabilidade que ten na construción dun mundo máis xusto. Por unha banda, como cidadanía estamos obrigados a esixir ante os diferentes organismos políticos e sociais nacionais e internacionais; pero doutra banda, como consumidores sustentamos moitas das dinámicas económicas e sociais que están a producir na actualidade a maioría dos desequilibrios económicos e conflitos sociais do noso mundo.

Moitas veces resulta difícil ver nosa parte de responsabilidade en todo isto, e sobre todo, ser conscientes que a nosa actuación respecto diso é importante, xa que si ten incidencia na defensa dos dereitos humanos e sociais.

É necesario buscar fórmulas para traballar unha EDUCACIÓN EN VALORES que, progresivamente e desde a infancia, leve a formulacións de compromiso e participación da sociedade civil nos problemas sociais que nos rodean e incumben a todos. A Escola é un lugar privilexiado onde poder desenvolver este tipo de actividades, debido ao seu potencial transformador sobre a persoa. A formación para a paz, a cooperación e a solidariedade entre os pobos é, unha das principais finalidades que debe exporse nas nosas escolas.

Desde que en 1984 celebrásese a primeira semana escolar pola paz viñemos aumentando a súa difusión. Convidámosvos unha vez máis a cambiar o mundo desde o noso día a día con cada paso do noso camiñar pola vida.

"En definitiva, onde empezan os dereitos humanos universais? Pois en pequenos lugares, preto de nós; en lugares tan próximos e pequenos que non aparecen nos mapas. Pero eses son os lugares que conforman o mundo do individuo: o barrio no que vive, a escola ou a universidade en que estuda; a fábrica, o campo ou a oficina en que traballa. Eses son os lugares nos que cada home, muller e neno busca ser igual ante a lei, nas oportunidades, na dignidade sen discriminación. Se eses dereitos non significan nada neses lugares tampouco significan nada en ningunha outra parte. Sen unha acción decidido dos cidadáns para defender eses dereitos ao seu ao redor, non se farán progresos no resto do mundo"

Eleanor Roosvelt.- "Nas nosas mans", discurso pronunciado en marzo de 1958, con ocasión  do X aniversario da Declaración Universal de Dereitos Humanos.