FELIZ ANO 2013


ORACIÓN DO ANO NOVO


Grazas señor por todo canto me deches no ano que remata.
Grazas polos días de sol e os anubrados, polas tardes tranquilas e as noites escuras.
Grazas polo que nos prestaches e logo nos pediches.
Grazas, Señor, polo sorriso amable e pola man amiga, polo amor e todo o fermoso, por todo o doce, polas flores e as estrelas, pola existencia dos nenos e das persoas boas.
Grazas pola soidade e polo traballo, polas inquedanzas e as dificultades, polas bágoas, por todo o que nos achega a ti.
Grazas por conservarnos a vida, por darnos teito, abrigo e sustento.
Que nos traerá o ano que comeza?
O que quieras, Señor, pero pedímosche:

FE para mirarte en todo.
ESPERANZA para non desfalecer.
CARIDADE para amarte cada vez máis e facerte amar polos que nos rodean.
Dános paciencia, humildade, desprendemento e xenerosidade.
Dános, Señor, o que Ti sabes que nos convén e non sabemos pedir.
Que teñamos un corazón alerta, o oído atento, as mans e a mente activos e que nos achemos sempre dispostos a facer a túa vontade.
Derrama Señor a túa graza sobre todos os que amamos e concede a túa paz ao mundo enteiro.
Así sexa....


SEMENTADORES DE ESTRELAS


VEÑA, ANIMÁDEVOS TODOS A SEMENTAR ESTRELAS!


As estrelas simbolizan a felicitación agradecida que os nosos nenos misioneiros queren transmitir a todo o pobo de Marín

Estamos afeitos a que nos pidan diñeiro, co peto dos diferentes movementos solidarios, e ás veces cústanos aceptar que nos poñan na lapela unha pequena estrela. Algúns sorrín sorprendidos e queren dar algo; a sorpresa é maior ao dicirlles que é un xesto gratuíto.



Por iso, nenos, mozos, catequistas e profesores de JMV do Colexio La Inmaculada reunirémonos o vindeiro 24 de decembro, ás 12 da mañáTras a oración de envío na capela, sairemos ás rúas de Marín e felicitaremos o Nadal a todas as persoas que atopemos ao noso paso, para recordarlles o verdadeiro sentido do Nadal e anunciar que XESÚS NACE.   

Remataremos no Comedor Benéfico, onde cantaremos uns vilancicos para felicitar a todos aqueles que non teñen a mesma sorte ca nós e para anunciarlles que Xesús tamén nace para eles.

Estades todos invitados a participar, nenos e non tan nenos, de 0 a 100 anos. (Se alguén vén dentro da súa mamá ou se anima a participar con máis de 100, darémoslle unha especial acollida) ... Os que esteades a esas horas polas inmediacións da alameda, xa nos oiredes (e ben!!!!!). BO NADAL

EUCARISTÍA DE NADAL DA COMUNIDADE EDUCATIVA


Hoxe, 20 de novembro, tivo lugar unha Eucaristía da Comunidade Educativa para celebrar a chegada do Nadal e na que nenos e nenas de Infantil,  Primaria e ESO fixeron que sentiramos a ilusión por celebrar estes días tan especiais.

Pois si, chegou o día da gran Celebración de Nadal, como anticipo ao acontecemento do 25 de decembro e como broche final do longo trimestre, cheo de luces e ilusións. Fillas da Caridade, pais, profesores, alumnos, catequistas e persoal do centro sentímonos convocados para celebrar este fermoso e vital acontecemento. Foi un momento entrañable e de unión de toda a Comunidade Educativa.

ESTAMOS TODOS INVITADOS A CELEBRAR A VIDA

Preparémonos para celebrar o NADAL
...Xa o sabedes!!! O vindeiro xoves 20 de decembro celebraremos unha EUCARISTÍA DE PREPARACIÓN DE NADAL PARA TODA A COMUNIDADE EDUCATIVA do noso centro. Será ás 17.00 h no salón de actos do colexio. 

Estades todos invitados: alumnos, profesores, pais, avós, persoal do colexio, catequistas... 
Celebremos que Xesús nace!!! Nace a VIDA!!!!
SEXAMOS LUZ QUE LEVE A XESÚS

ESTAMOS TODOS INVITADOS A CANTAR Á VIDA!!!










PREPARAD EL CAMINO AL SEÑOR







XESÚS XA CHEGA ... PREPARA O TEU CORAZÓN


Querido Amigo:

Ola, ámote moito. Como saberás, estámonos a achegar outra vez á data en que festexan o meu nacemento.

O ano pasado fixeron unha gran festa na miña honra e dáme a impresión de que este ano acontecerá o mesmo. A fin de contas levan meses facendo compras para a ocasión e case todos os días saen anuncios e avisos sobre o pouco que falta para que chegue!

A verdade é que se pasan da raia, pero é agradable saber que polo menos un día do ano, pensan en min. Transcorreu xa moito tempo de cando comprendían e agradecían de corazón o moito que fixen por toda a humanidade.

Pero, hoxe en día, dá a impresión de que a maioría da xente apenas  sabe por que motivo se celebra o meu aniversario.

Por outra banda, gústame que a xente se reúna e o pase ben e alégrame sobre todo que os nenos se divirtan tanto; pero aínda así, creo que a maior parte non sabe ben de que se trata. Non che parece?

Como o que sucedeu, por exemplo, o ano pasado: ao chegar o día do meu aniversario, fixeron unha gran festa; pero, podes crer que nin sequera me invitaron? Imaxínate! Eu era o convidado de honra! Pois  esquecéronse por completo de min!.

Resulta que estiveran a prepararse para as festas durante dous meses e cando chegou o gran día deixáronme á marxe. Xa me pasou tantas veces que o certo é que non me sorprendeu.

Aínda que non me invitaron, ocorréuseme coarme sen facer ruído. Entrei e quedei no meu recuncho. Ninguén advertiu sequera a miña presenza, nin se decataron de que eu estaba alí!

Estaban a beber todos, rindo e pasándoo en grande, cando de pronto se presentou un home gordo vestido de vermello e barba branca postiza, berrando: " ho, ho, ho! ".

Avanzou entre os presentes, mentres todos o felicitaban. Cando sentou nunha gran cadeira de brazos, todos os nenos,emocionadísimos, se lle achegaron correndo e dicindo: Santa Claus! Como se el tivese sido o homenaxeado e toda a festa fose na súa honra! Aguantei aquela "festa" ata onde puiden, pero ao final tiven que irme. Camiñando pola rúa sentinme solitario e triste. O que máis me asombra de como celebra a maioría da xente o día do meu aniversario é que en vez de facerme regalos, obséquianse cousas uns a outros! e para colmo, case sempre son obxectos que nin sequera lles fan falta! Vouche facer unha pregunta: A ti non te parecería estraño que ao chegar o teu aniversario todos os teus amigos decidiran celebralo facéndose regalos uns a outros e non te desen nada a ti? Pois é o que me pasa a min cada ano! Unha vez alguén me dixo: "É que ti non es como os demais, a ti non se te ve nunca; Como é que che imos facer regalos? ". Xa te imaxinarás o que lle respondín. Eu sempre dixen "Pois regala comida e roupa aos pobres, axuda aos que o necesiten. Vai visitar os orfos, enfermos e aos que estean en prisión! ". Díxenlle: "Escoita ben, todo o que regales aos teus semellantes para aliviar a súa necesidade, contareino coma se mo tiveses dado a min persoalmente! " (Mateo 25,34-40).

E pensar todo o ben e felicidade que poderían levar ás colonias marxinadas, aos orfanatos, asilos, penais ou familiares dos presos. Lamentablemente, cada ano que pasa é peor. Chega o meu aniversario e só pensan nas compras, nas festas e nas vacacións e eu non pinto para nada en todo isto. Ademais, cada ano, os regalos de Nadal, piñeiros e adornos son máis sofisticados e máis caros, gastan verdadeiras fortunas tratando con isto de impresionar ás súas amizades. Isto sucede inclusive nos templos. E pensar que eu nacín nun presebe,... 

Agradaríame moito máis nacer todos os días no corazón dos meus amigos e que me permitisen morar aí para axudarlles cada día en todas as súas dificultades, para que poidan palpar o grande amor que sinto por todos; porque non sei se o sabías, pero hai 2 mil anos entreguei a miña vida para salvarte da morte e mostrarche o grande amor que te teño. Por iso o que pido é que me deixes entrar no teu corazón. Levo anos tratando de entrar, pero ata hoxe non me deixaches. "Mira eu estou chamando á porta, se alguén oe a miña voz e abre a porta, entrarei na súa casa e cearemos xuntos,". Confía en min, abandónate en min. Este será o mellor regalo que me poidas dar. 
Grazas.
O teu amigo, Xesús

Fonte: Acidigital

10 DECEMBRO, DÍA MUNDIAL DOS DEREITOS HUMANOS E OPERACIÓN QUILO


Achégase a época do Nadal e multiplícanse as causas solidarias para os máis necesitados.

Porque en Nadal, todos merecemos ter. Ou, polo menos, todos merecemos comer. Por iso, un ano máis, o noso colexio organiza a  "Operación Quilo", que recada comida para doarlla ao comedor benéfico das Fillas da Caridade e das Voluntarias (AIC). 

E presentamos esta iniciativa no Día dos Dereitos Humanos, día que presenta, cada ano, a oportunidade de avogar por que  todas as persoas gocen dos dereitos fundamentais alá onde se encontren.

E hai algún dereito máis fundamental que o de ter un prato de comer cada día?

O dereito humano máis elemental contido na Declaración Universal, "o dereito a alimentarse" é, por desgraza, letra morta en moitos dos países do mundo. Pero non podemos deixar que tamén o sexa entre os nosos veciños. Por iso, temos que poñernos mans á obra.

Cun pouquiño de cada un, chegamos a moito. Un 'moito' que chega a converterse no 'todo' das persoas máis necesitadas. Parece doado, non?


No día da Inmaculada, recordámoste, Sor Merchán


Toda a Comunidade Educativa das Fillas da Caridade de Marín está de loito tras o falecemento, na madrugada do 6 de decembro, da que foi superiora do Colexio La Inmaculada, sor Antonia Merchán

Sor Merchán levaba doce anos residindo no noso colexio, vivindo entre nós e compartindo moitas alegrías, bos e malos momentos.

En palabras de Sor Manuela, sor Merchán «Era unha auténtica Filla da Caridade, preocupábase moitísimo pola comunidade, pola vida espiritual das irmás, e foi moi valente, tiña moita fe». E non só se preocupaba polas irmás, tamén o facía polo resto da comunidade, alumnos, profesores, persoal non docente, familias, … Achegábase a cada un de nós con palabras tenras e amables, con xestos sinxelos e decididos.
Sor Merchán faleceu tras unha dura e longa batalla contra un cancro, pero nunca perdeu a súa forza que lle viña dunha gran fe en Deus.
O recordo de sor Merchán permanecerá por sempre, porque ela soubo buscar a Gloria e porque tamén soubo amar. Amou a Deus; amou á súa vocación: servir a Deus nos pobres; amou a súa profesión: a docencia; amou as súas irmás; amou o seu traballo e amou a vida. Ás persoas coñéceselles polas súas obras. Aí quedan as de Sor Merchán e aí queda o seu exemplo.

Hoxe, na Festa da Inmaculada Concepción, sabemos que por fin descansas xunto a o Pai, abrigada no colo da nosa Nai, María, á que sempre te encomendabas e que tan importante foi para ti durante toda a túa vida.

Grazas, Sor Merchán, por unha vida de sacrificio e exemplo para todos nós